مسیح مهاجری خطاب به عراقچی:در فرودگاه کابل به جای وزیرخارجه، چندکارمند دون پایه به استقبالتان آمدند؛ در دیدار با مقامات کابل هم از پرچم ایران خبری نبود
بدون تردید سفر به دیار طالبان در این مقطع علیه منافع ملی ایران، مغایر با افکار عمومی ایران است و موجب رنجش اقلیت‌های قومی و مذهبی افغانستان از جمله تاجیکها، ازبک‌ها هزاره‌ها و بانوان و ... خواهد شد ازسوی دیگر افکار عموی جهان نیز از اینکه وزیر خارجه ایران با طالبان مخالف جامعه مدنی تعامل و در جهت تقویت آنها اقدام‌کند خشنود نخواهند بود. حال بفرمایید فایده و هزینه این سفر کدام است؟
اگر رئیس‌جمهور کاره‌ای نیست، آیا مدعیان و تریبون‌داران حاضرند به لوازم این سخنان خود ملتزم باشند؟ فلان کس که این را می‌نویسدآیا می‌تواند خود را معرفی کند که کیست و نقشش در سپهر تصمیم‌گیری ایران چیست؟
روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به اینکه «در لبنان، ژنرال جوزف عون که رسماً مهره مورد نظر آمریکا و عربستان است، به کاخ ریاست جمهوری راه یافته است» نوشت: منطقه با چند واقعیت تلخ مواجه است که انکار یا توجیه آنها هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد.
سیر تحولات تاریخی دوران پیامبر نشان می‌دهد یکی از رایج‌ترین و عمومی‌ترین و انکارناپذیرترین روش‌های دیپلماسی پیامبربرای ایجاد صلح و ترک مخاصمه با دشمنان و قبایل معاند، باز کردن باب مذاکره و گفت‌و‌گو با آنان بوده است.
ماجرا از این قرار بوده که در اردبیل مراسمی به عنوان یادبود شهدای جنگ چالدران و شهدای مقاومت برگزار شد که با پخش زنده از صدا و سیمای جمهوری اسلامی همراه بود. در این مراسم که مداحانی از تهران هم حضور داشتند، یک مداح اردبیلی ضمن اعلام بیعت اردبیلی‌ها با خاندان صفوی به عنوان نواده‌های شاه اسماعیل صفوی و شیخ صفی‌الدین اردبیلی، نسبت به بخش‌هائی از جمهوری آذربایجان سخنانی را مطرح کرد و نسبت‌های ناروا و خلاف شرعی هم به خانواده‌های مقامات جمهوری آذربایجان داد.
برای رفع کمبود‌ها نظر عامه مردم اینست که دولت باید پول داشته باشد. با پول است که می‌توان سطح مورد نیاز گاز، گازوئیل و بنزین را تأمین کرد. و با پول است که اقتصاد از بحران خارج می‌شود و زندگی مردم سر و سامان می‌یابد و آرامش روحی باعث می‌شود مردم نسبت به قوانین و احکام دین تمکین کنند. حتی فاصله طبقاتی را هم می‌توان در جامعه‌ای که ثروتمند است و کمبود پول مشکل اصلی آن نیست برطرف کرد.
گاهی حکمرانان در مورد مصداق «مردم» دچار اشتباه می‌شوند. آنها به مجرد اینکه اقلیتی از جمعیت کشور برایشان کف بزنند یا زنده‌باد بگویند و شعار‌های مطلوبشان را بدهند تصور می‌کنند از پشتیبانی مردم برخوردارند.
با اینکه مرز سیستان دیوارکشی است این همه افغان چگونه از دیوار و پاسگاه‌های مرزی گذشته و وارد شهر زابل می‌شوند؟ اکثر مغازه‌ها و بازار زابل و دستفروشی‌ها را افغانی‌ها تصاحب کرده‌اند.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: نمی‌دانیم مسئولان ارشد نظام از آنچه در زیر پوست حضور اتباع خارجی در کشورمان وجود دارد خبر دارند یا نه؟ اگر خبر ندارند، وااسفا و اگر خبر دارند و کاری نمی‌کنند، باز هم وااسفا و البته چند بار وااسفا!
روزنامه جمهوری اسلامی به ادعای رسانه ملی درباره افتتاح متروی پرند واکنش نشان داد و نوشت: فاصله پرند تا تهران ۲۰ کیلومتر است چطور رئیسی متروی ۴۰ کیلومتری را افتتاح کرد؟
فواد ایزدی کارشناس نیروهای انقلاب گفت: عده زیادی از مردم که مذهبی و مکتبی هستند و به حرف دشمن توجهی ندارند،خیلی‌ها هم منصفانه نقاط مثبت مدیریت کشور را می‌بینند و با نقشه‌های دشمن با جدیت مقابله می‌کنند؛ بنابراین سرنگونی جمهوری اسلامی کار بسیار سختی است.
هرگاه سختگیری و اعدام شهروندان و حتی سیاستمداران در حکومت‌ها افزایش می‌یابد، از آن به عنوان «حکومت وحشت» یا «حکومت ترور» یاد می‌کنند. این واژه یادآور اتفاقاتی است که به دست «ژاکوبن‌ها» در انقلاب فرانسه رخ داد.
«بحران» و «نوستالژی» دو محوری هستند که ماجرای سریالی تاج‌وسلطنت‌خواهان از درون آن متولد شده است. بحران به وجود آمده از درون ناآرامی‌ها، موجب شده که گفتمان «سلطنت‌خواهی» بستر را برای عرض‌اندام مناسب ببینید. ذهنیت توهم‌گونه درباره دلتنگی جامعه ایرانی برای نظام پادشاهی نیز سبب شده که تصور کنند، از سوی جامعه مورد استقبال قرار می‌گیرند.